Węgliki spiekane to surowiec, z którego jest wykonywane do 90% elementów maszyn przeznaczonych do skrawania, wiercenia czy cięcia. Jednak jest ich kilka grup, za pomocą których określa się rodzaj i zastosowanie węglików.

Węgliki spiekane to węgliki metali poddane działaniu wysokiej temperatury i ciśnienia w celu uzyskania twardego i odpornego na ścieranie narzędzia. Jego zastosowanie jest naprawdę duże. Elementy węglików znajdują się w wiertłach stomatologicznych, jak i tych używanych w przemyśle, ostrzach noży czy tarczach pił. Wyróżniamy trzy grupy węglików. Pierwsza z nich to węgliki spiekane grupy G. Są one stosowane obróbki plastycznej. Cechuje je największa odporność na ścieranie. Najczęściej używane są węgliki G20 i G30. W ich składzie znajduje się przede wszystkim węglik wolframu i kobaltu. Im więcej kobaltu w takim surowcu, tym mniejsza twardość ale i mniejsza kruchość. Jest on bardzo odporny na uderzenia. Kolejna grupa to węgliki K lub H. Mają one również mały udział materiałów stopowych jak w przypadku grupy G, jednak są one bardziej rozdrobione. Tym samym posiadają większą twardość oraz wytrzymałość. Ostatnia grupa to węgliki spiekane P albo S. Tutaj zastosowano już dużą ilość stopów, przez co nie są one tak twarde jak te w dwóch poprzednich grupach. Dodawanie do nich węglika tytanu sprawia, że za to nie kruszą się jak poprzednie grupy. Wyróżnia ich też duża wielkość ziaren oraz mniejsza gęstość materiału. Obojętne jaka grupa węglików, każdy z nich ma zastosowanie w wielu składnikach maszyn potrzebnych na co dzień do wykonywania różnych czynności.